ទីភ្នាក់ងារគ្រោះមហន្តរាយឥណ្ឌូណេស៊ី បាននិយាយនៅថ្ងៃចន្ទទី ៣០ ខែវិច្ឆិកានេះថា មនុស្សរាប់ពាន់នាក់បានភៀសខ្លួន ចេញពីតំបន់ដែលគៀកនឹងភ្នំភ្លើងឥណ្ឌូនេស៊ី ដែលបានផ្ទុះឡើងជាលើកដំបូងក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំដោយបង្កជាផ្សែងនិងផេះយ៉ាងច្រើន។
ការជម្លៀសប្រជាជនជាង ៤ ៤០០ នាក់បានកើតឡើង នៅពេលដែលភ្នំអ៊ីលីឡេវូឡុក (Ili Lewotolok)បានផ្ទុះឡើងកាលពីថ្ងៃអាទិត្យ ដោយបានបង្កើតកំពូលដ៏ក្រាស់មួយនៅលើអាកាសចម្ងាយ ៤ គីឡូម៉ែត្របង្កឱ្យមានការព្រមានពីការហោះហើរនិងការបិទអាកាសយានដ្ឋានក្នុងតំបន់នោះ។
ការផ្ទុះចុងក្រោយបង្អស់របស់រណ្ដៅភ្នំភ្លើងគឺនៅឆ្នាំ ២០១៧ ។
មិនមានរបាយការណ៍អំពីការរងរបួសឬការខូចខាតពីការផ្ទុះនៅផ្នែកដាច់ស្រយាលនៃប្រជុំកោះអាស៊ីអាគ្នេយ៍នេះឡើយ។ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរបានណែនាំអ្នកស្រុកឱ្យពាក់របាំងដើម្បីការពារខ្លួនពីផេះភ្នំភ្លើងចេញពីរណ្ដៅភ្នំភ្លើងនៅភាគខាងកើត Nusa Tenggara ដែលជាខេត្តនៅភាគខាងត្បូងនៃប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ហើយត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះលំហូរនៃកម្អែលភ្នំភ្លើងដែលអាចកើតមាន។
អ្នកនាំពាក្យទីភ្នាក់ងារកាត់បន្ថយគ្រោះមហន្តរាយជាតិលោក Raditya Jati បានមានប្រសាសន៍ថា“ ដើម្បីកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់សុខភាពពីផេះភ្នំភ្លើង វាត្រូវបានគេណែនាំឱ្យមនុស្សពាក់ម៉ាសឬឧបករណ៍ផ្សេងទៀតដើម្បីការពារភ្នែកនិងស្បែក” ។
តំបន់ដែលមិនមានចម្ងាយ ២ គីឡូម៉ែត្រនៅជុំវិញរណ្តៅដីក្រហូងនេះ ក៏ត្រូវបានពង្រីកដល់ ៤ គីឡូម៉ែត្របន្ទាប់ពីការផ្ទុះកាលពីថ្ងៃអាទិត្យ ខណៈជើងហោះហើរត្រូវបានគេណែនាំឱ្យផ្អាកនៅតំបន់នោះសិន ខណៈផេះភ្នំភ្លើងបានធ្លាក់មកលើអាកាសយានដ្ឋាន Wunopitu ក្នុងតំបន់ដែលត្រូវបានបិទជាបណ្តោះអាសន្ន។
ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ីជាកន្លែងដែលមានភ្នំភ្លើងសកម្មប្រហែល ១៣០ ដោយសារតែទីតាំងរបស់វានៅលើ“ ក្រវ៉ាត់ភ្លើង” ដែលជាខ្សែក្រវ៉ាត់មួយនៃព្រំដែន រាងជារង្វង់ដែលព័ទ្ធជុំវិញមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិកដែលសកម្មភាពរញ្ជួយកើតឡើងជាញឹកញាប់។
នៅចុងឆ្នាំ ២០១៨ នេះភ្នំភ្លើងមួយស្ថិតនៅចន្លោះកោះចាវ៉ា(Java) និងកោះស៊ូម៉ាត្រាបានផ្ទុះឡើង ដែលបណ្តាលឱ្យមានការបាក់ដីនៅក្រោមទឹកដែលបង្កឱ្យមានរលកយក្សស៊ូណាមិ ដែលបានសម្លាប់មនុស្សជាង ៤០០ នាក់៕
ប្រភព៖ AFP
ដោយ៖CEN