ក្មេងស្រីអាយុ ៥ ឆ្នាំម្នាក់ បានស្លាប់គួរឲ្យអាសូរ បន្ទាប់ពីបង្ហាញរោគសញ្ញាដែលជាទូទៅទាក់ទងនឹងជំងឺឆ្កែឆ្កួត។ ក្មេងស្រីរងគ្រោះត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា បានត្រូវសត្វឆ្កែចិញ្ចឹមរបស់នាងខាំមួយខែ មុនពេលនាងស្លាប់។
វីដេអូឃ្លីបរបស់ក្មេងស្រីនោះ ដែលមានឈ្មោះ KRA បានរីករាលដាលនៅក្នុងកោះបាលី ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី។ វីដេអូនេះពណ៌នា អំពី KRA កំពុងត្រូវបានធ្វើទុក្ខខ្លាំង ជាមួយរោគសញ្ញាច្បាស់លាស់នៃ hydrophobia ដែលធ្វើអោយមនុស្សឆ្លងជំងឺឆ្កែឆ្កួត។
គួរឲ្យសោកស្ដាយ បើទោះជាទទួលបានការថែទាំយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ក៏ដោយ ក៏ KRA បានទទួលមរណភាពនៅមន្ទីរពេទ្យទូទៅ ប៊ុលឡេង កាលពីថ្ងៃទី១៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៣។
យោងតាមរបាយការណ៍ គឺប្រហែលមួយខែមុន ក្មេងស្រី KRA កំពុងលេងនៅផ្ទះ នៅពេលដែលឆ្កែចិញ្ចឹមរបស់នាងខាំនៅត្រង់ដៃឆ្វេងរបស់នាង។
ឪពុកម្តាយរបស់ KRA បានជ្រើសរើសលាងមុខរបួសរបស់នាង ជាមួយសាប៊ូ និងទឹក ប៉ុន្តែមិនបានយកនាងទៅមន្ទីរពេទ្យនោះទេ ដោយសារតែឪពុករបស់នាងបានគិតថា មុខរបួសរបស់នាងមិនធ្ងន់ធ្ងរ ដែលធានាថាមិនអីនោះទេ។
គួរបញ្ជាក់ថា ឆ្កែនោះក៏បានខាំមិត្តភ័ក្តិរបស់ KRA ២នាក់ កាលពី ៦ ខែមុន ប៉ុន្តែ ករណីនោះ មិនបណ្តាលឱ្យមានផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរ ដល់សុខភាពរបស់ពួកគេនោះទេ។
KRA បានចាប់ផ្តើមបង្ហាញរោគសញ្ញាជំងឺឆ្កែឆ្កួត នៅថ្ងៃទី១០ ខែមិថុនា ពោលគឺ ៥ ថ្ងៃ មុនពេលនាងស្លាប់។
ភ្នាក់ងារសុខភាពប៊ុលឡេង បានសម្តែងការសោកស្តាយ ចំពោះក្មេងស្រីរងគ្រោះ ដែលមិនត្រូវបានផ្តល់ការថែទាំសុខភាពភ្លាមៗ បន្ទាប់ពីសត្វឆ្កែខាំ។ ទីភ្នាក់ងារនេះបាននិយាយថា វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺឆ្កែឆ្កួតមាននៅក្នុងគ្លីនិកសហគមន៍ចំនួន ២០ និងមន្ទីរពេទ្យចំនួន ៣ ក្នុងទីក្រុង Bueleng។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Sucipto ប្រធានទីភ្នាក់ងារ ក៏បានឲ្យដឹងថា វ៉ាក់សាំងទាំងនេះក៏ឥតគិតថ្លៃដែរ។
ការស្លាប់របស់ក្មេងស្រី KRA ត្រូវបានចាត់ទុកថា បានកើតឡើងដំបូងគេដោយសារជំងឺឆ្កែឆ្កួតក្នុងតំបន់ សម្រាប់ឆ្នាំ ២០២៣។ កាលពីឆ្នាំមុន ទីក្រុង Bueleng បានកត់ត្រាការស្លាប់ដែលទាក់ទងនឹងជំងឺឆ្កែឆ្កួតចំនួន ១៣ នាក់។
យោងតាមទិន្នន័យរបស់ក្រសួងសុខាភិបាល សត្វដែលសង្ស័យថាជាសត្វឆ្គួត ជាពិសេសសត្វឆ្កែបានខាំមនុស្សចំនួន 31,000 នាក់ ចាប់ពីខែមករា ដល់ខែមេសាឆ្នាំនេះ ដោយបានសម្លាប់មនុស្ស ១១ នាក់។ ឧប្បត្តិហេតុទាំងនេះភាគច្រើនត្រូវបានរាយការណ៍នៅកោះបាលី East Nusa Tenggara (NTT) និង South Sulawesi ។
ខេត្តនានាទូទាំងប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី រួមទាំងទីក្រុងហ្សាកាតា បានចាប់ផ្តើមអនុវត្តវិធានការណ៍ប្រុងប្រយត័្ន ប្រឆាំងនឹងជំងឺឆ្កែឆ្កួត ដូចជាការស្តុកទុកវ៉ាក់សាំងជាដើម៕ រក្សាសិទ្ធិដោយ៖ លឹម ហុង
