នេះជារឿងមួយដ៏ភ្ញាក់ផ្អើល និងគួរឲ្យអស់សំណើចជាខ្លាំង នៅពេលដែលបានឃើញអ្នកគ្រូពេទ្យវ័យក្មេងម្នាក់ បានបង្ហោះឃ្លីបតាមរយៈ TikTok ប្រាប់ពីករណីដែលវេជ្ជបណ្ឌិតឥណ្ឌា បានទះកំផ្លៀងអ្នកជំងឺ ដោយសារអ្នកជំងឺនោះបានលាក់បាំងប្រវត្តិមេរោគអេដស៍ ដែលក្រៅពីអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់គ្រូពេទ្យហើយ វាក៏អាចមានផលអវិជ្ជមានដល់អ្នកជំងឺខ្លួនឯងកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺនផងដែរ។
នៅថ្ងៃទី៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២៣ អ្នកគ្រូវេជ្ជបណ្ឌិតជនជាតិថៃឈ្មោះថា Lukkade គ្រូពេទ្យឯកទេសផ្នែកភ្នែក និងវះកាត់ភ្នែក (LASIK) បាននិយាយថា «គ្រូពេទ្យជនជាតិឥណ្ឌាបានទះកំផ្លៀងអ្នកជំងឺ ព្រោះអ្នកជំងឺរូបនោះ ពិតជាបានលាក់ប្រវត្តិមេរោគអេដស៍មែន។ ក្នុងនាមជាវេជ្ជបណ្ឌិត គ្រូពេទ្យជឿជាក់ថា ជាង ៩៥% នៃគ្រូពេទ្យប្រាកដជាធ្លាប់ជួបអ្នកជំងឺដែលលាក់ប្រវត្តិមេរោគអេដស៍របស់ពួកគេ ទាល់តែគ្រូពេទ្យដឹង ឬមិនដឹង»។
ជាក់ស្តែង ដូចករណីដែលលោកបណ្ឌិតជនជាតិឥណ្ឌា Ked និងបុគ្គលិកពេទ្យរួមការងារជាមួយគ្នា បានជួបអ្នកជំងឺចូលមកដោយមិនដឹងច្បាស់ថាមានជំងឺ HIV ឡើយ។ ការពិនិត្យភ្នែកទាំងពីរបានបង្ហាញថា សរសៃប្រសាទអុបទិកមានសភាពរលួយ និងខូចទាំងស្រុង។ ក្នុងនាមជាគ្រូពេទ្យភ្នែក យើងដឹងថា ជំងឺនេះកើតឡើងតែលើអ្នកជំងឺដែលមានប្រព័ន្ធការពារខ្សោយប៉ុណ្ណោះ។ ជាការពិតណាស់ មេរោគអេដស៍ គឺជាជំងឺមួយដែលយើងត្រូវគិត។ ដូច្នេះ យើងត្រូវសួរអ្នកជំងឺជាឧទាហរណ៍ថា តើអ្នកជំងឺបានលេបថ្នាំអេដស៍ឬអត់?។
អ្នកគ្រូ Lukkade បានបន្តថា នៅពេលសួរថា តើមានជំងឺពីកំណើតផ្សេងទៀត? អ្នកជំងឺបានបញ្ជាក់ថាមិនមានទេ ដូច្នេះយើងបន្តធ្វើការវិនិច្ឆ័យ និងព្យាបាល។ ប៉ុន្តែទោះជាយើងរកមូលហេតុដោយរបៀបណា ក៏នៅតែមិនអាចរកឃើញមូលហេតុ ថាហេតុអ្វីបានជាអ្នកជំងឺម្នាក់នេះមានភាពស៊ាំទាប។ ដូច្នេះ យើងបានសុំឱ្យអ្នកជំងឺធ្វើតេស្តមេរោគអេដស៍ម្ដងទៀត។
អ្វីដែលសំខាន់ គឺអ្នកជំងឺបដិសេធមិនធ្វើតេស្តរកមេរោគអេដស៍ ហើយបញ្ជាក់ថា គាត់ពិតជាដឹងថាគាត់មានផ្ទុកមេរោគអេដស៍ ប៉ុន្តែមិនជូនដំណឹងទៅវេជ្ជបណ្ឌិតទេ។ ជាការពិតណាស់ គ្រប់គ្រូពេទ្យ គឺត្រូវតែការពារខ្លួនមិនថាមានជំងឺអ្វីឡើយ។ តាមពិតទៅ អ្វីដែលអ្នកជំងឺនេះនិយាយ គឺត្រឹមត្រូវ ប៉ុន្តែសូមគិតថាមិនមែនគ្រូពេទ្យទាំងអស់ពាក់ស្រោមដៃ ដើម្បីពិនិត្យអ្នកជំងឺគ្រប់ករណីនោះទេ ជាពិសេសគ្រូពេទ្យភ្នែក។
ទោះបីជាឱកាសនៃការឆ្លងមានកម្រិតទាបក៏ដោយ តែអ្នកជំងឺត្រូវតែប្រាប់គ្រូពេទ្យរបស់អ្នក ដោយសារតែពេលគ្រូពេទ្យមិនដឹងថា អ្នកជំងឺមានមេរោគអេដស៍ វាធ្វើឱ្យការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យកាន់តែពិបាក។ ហើយចំពោះអ្នកជំងឺដែលឆ្លងមេរោគមួយចំនួនដូចជា មេរោគ HIV, HPV, HCV ពេលដែលយើងត្រូវចូលបន្ទប់វះកាត់ យើងត្រូវប្រើឧបករណ៍ដែលប្រើហើយបោះចោលបានមួយចំនួនដូចជា សំលៀកបំពាក់វះកាត់ ដែលអាចប្រើជាក្រដាសបោះចោលបាន។ នេះនឹងកាត់បន្ថយបន្ទុកនៃការសម្អាត។
តែទោះជាយ៉ាងណា ក្នុងករណីរបស់វេជ្ជបណ្ឌិតជនជាតិឥណ្ឌានោះ អ្វីដែលគាត់បានធ្វើគឺខុសទាំងស្រុង។ គ្រូពេទ្យគ្មានសិទ្ធិធ្វើបាបរាងកាយអ្នកជំងឺទេ ដោយសារតែគោលការណ៍ដំបូងរបស់ឱសថ គឺវាមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់អ្នកជំងឺ ហើយមេរោគអេដស៍មិនមែនជាជំងឺដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាច នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះទេ៕ រក្សាសិទ្ធិដោយ៖ លឹម ហុង
