បឹងទន្លេសាប ៖ លោកនេត ភក្រ្តា រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងបរិស្ថាន បានឲ្យដឹងថា ផ្អែកនិយមន័យដែលកំណត់ ដោយអង្គការសហប្រជាជាតិ សម្រាប់ការអប់រំ វប្បធម៌ និងវិទ្យាសាស្រ្ត (UNESCO) ឋបនីយជីវមណ្ឌល គឺជាកន្លែងសិក្សាសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍប្រកបដោយនិរន្តរភាព ហើយវាជាកន្លែងសម្រាប់សាកល្បងវិធីសាស្រ្តអន្តរកម្ម សម្រាប់ការស្វែងយល់ និងគ្រប់គ្រងការផ្លាស់ប្តូរ និងអន្តរកម្មរវាងប្រព័ន្ធសង្គម និងអេកូឡូស៊ី រួមទាំងការការពារជម្លោះ និងការគ្រប់គ្រងជីវចម្រុះ និងជាកន្លែងដែលផ្តល់ដំណោះស្រាយ ក្នុងតំបន់ចំពោះបញ្ហាប្រឈមជាសកល។ ឋបនីយជីវមណ្ឌល រួមមានប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីលើដី សមុទ្រ និងឆ្នេរសមុទ្រ។ (ប្រភព៖ គេហទំព័រអង្គការ UNESCO https://en.unesco.org/biosphere/about)
- ឋបនីយជីវមណ្ឌលបឹងទន្លេសាប ត្រូវបានកំណត់ដោយអង្គការសហប្រជាជាតិសម្រាប់ការអប់រំ វប្បធម៌ និងវិទ្យាសាស្រ្ត (UNESCO) នៅឆ្នាំ១៩៩៧ ដោយក្នុងនោះមានបឹងទន្លេសាប និងតំបន់ទំនាបលិចទឹក ដែលមានប្រភេទប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីដីសើមអាស្រ័យគ្នា ទៅវិញទៅមក០៣ផ្សេងគ្នាគឺរួមមាន (i) តំបន់វាលលំហរទឹកដែលស្ថិតនៅចំកណ្តាលបឹង (ii) តំបន់ព្រៃវាលភក់ទឹកសាប និង (iii) តំបន់វាលស្មៅលិចទឹកតាមរដូវ។ ឋបនីយជីវមណ្ឌលបឹងទន្លេសាប មានទំហំប្រមាណជា ១,៤៨១,២៥៧ ហិកតា ស្ថិតនៅក្នុងភូមិសាស្រ្តខេត្តចំនួន០៥ គឺខេត្តកំពង់ធំ សៀមរាប បាត់ដំបង ពោធិ៍សាត់ និងកំពង់ឆ្នាំង។
- ឋបនីយជីវមណ្ឌលបឹងទន្លេសាបមានតំបន់ស្នូល០៣គឺ តំបន់រ៉ាមសារព្រែកទាល់ ក្នុងភូមិសាស្រ្តខេត្តបាត់ដំបង តំបន់រ៉ាមសារបឹងទន្លេឆ្មារ និងតំបន់រ៉ាមសារស្ទឹងសែន ក្នុងភូមិសាស្រ្តខេត្តកំពង់ធំ។
- ប្រភេទជីវៈចម្រុះនៅឋបនីយជីវមណ្ឌលបឹងទន្លេសាប មានដូចជាប្រភទសត្វស្លាបទឹក ប្រមាណជា២២៥ប្រភេទ មច្ឆាជាតិ១៧៥ប្រភេទ ថនិកសត្វ៤៦ប្រភទេ ល្មូន៤២ប្រភេទ និងរុក្ខជាតិ២០០ប្រភេទ។
- បច្ចុប្បន្នក្រសួងបរិស្ថាន បាននឹងកំពុងសហការជាមួយអង្គការ UNESCO ព្រមទាំងស្ថាប័នមានសមត្ថកិច្ចពាក់ព័ន្ធ ក្នុងការរៀបចំផែនការគ្រប់គ្រងឋបនីយជីវមណ្ឌលបឹងទន្លេសាប ដោយក្នុងនោះមានសកម្មភាពសំខាន់ៗដូចជាការស្តារ និងគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីតំបន់ដីសើម ការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធជលសាស្រ្ត និងការដាក់ចេញជាយន្តការសម្រាប់ជំរុញដល់ការអភិរក្សជីវចម្រុះ ធនធានធម្មជាតិ និងការលើកកម្ពស់ជីវភាព សហគមន៍មូលដ្ឋាន ប្រកបដោយនិរន្តរភាពជាដើម៕ រក្សាសិទ្ធិដោយ ៖ កូលាប
