ផ្ទះតូចៗនៅទីក្រុង ប៉ាន់ចាល់ ស៊ៀក (Panjal Sheikh) នៃប្រទេសប៉ាគីស្ថាន បានចាប់ផ្តើមដួលរលំម្តងមួយៗ ខណៈដែលភ្លៀងធ្លាក់យ៉ាងគំហុកបានបោកបក់មកលើភូមិដ៏តូចមួយនៅប៉ាគីស្ថានភាគខាងត្បូង ហើយបានជន់លិចដីស្រែដ៏ធំទូលាយជុំវិញនោះ។
បន្ទាប់ពីភ្លៀងធ្លាក់ឥតឈប់ឈររយៈពេលជិតពីរសប្តាហ៍ក្នុងខែនេះ គ្មានអ្វីនៅសេសសល់ឡើយ ក្រៅតែពីជញ្ជាំងខូចខាត កម្ទេចកម្ទី និងគំនរទ្រព្យសម្បតិ្តរបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលផុសចេញពីអាងទឹកពណ៌ត្នោត និងភក់ពណ៌ប្រផេះ។ អ្នកស្រុក Panjal Sheikh ស្ថិតក្នុងចំណោមមនុស្សរាប់សិបលាននាក់ដែលរងគ្រោះនៅទូទាំងប្រទេសប៉ាគីស្ថានដោយទឹកជំនន់ខ្យល់មូសុងដ៏អាក្រក់បំផុតក្នុងរយៈពេលមួយទសវត្សរ៍ ដែលបានបំផ្លាញ ឬខូចខាតផ្ទះជិតមួយលាន និងបានសម្លាប់មនុស្សជាង 1,000 នាក់ចាប់តាំងពីភ្លៀងបានចាប់ផ្តើមនៅក្នុងខែមិថុនា។
អ្នកស្រុក Panjal Sheikh លោក Mukhtiar Ahmed បាននិយាយថា “នៅពេលដែលវាចាប់ផ្តើមភ្លៀងមានការបំផ្លិចបំផ្លាញនៅគ្រប់ទិសទី” ។ គាត់បានប្រាប់ AFP កាលពីថ្ងៃអាទិត្យថា “នៅពេលដែលយើងប្រញាប់ប្រញាល់ព្យាយាមជួយសង្គ្រោះក្មេងៗនៅក្នុងផ្ទះដែលទើបតែដួលរលំ ផ្ទះមួយទៀតបានដួលរលំ ហើយបន្ទាប់មកមួយទៀត” ។ “ភូមិទាំងមូលត្រូវបានលិចលុង” ។
ប្រទេសប៉ាគីស្ថានទទួលរងយ៉ាងដំណំពីខ្យល់មូសុង ដោយបណ្តាឱ្យមានភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំង ជាញឹកញាប់ក្នុងឆ្នាំនេះ។ ប៉ុន្តែការខូចខាតដ៏មហន្តរាយដោយសារជំនន់ទឹកភ្លៀង និងទឹកជំនន់ឆ្នាំនេះមិនត្រូវបានគេឃើញអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយ។ មន្ត្រីប៉ាគីស្ថានបានបន្ទោសការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ដែលកំពុងតែបង្កើនភាពញឹកញាប់ និងឥទ្ធិពលនៃអាកាសធាតុខ្លាំងនៅជុំវិញពិភពលោក។ “យើងមានការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង”
លោក Ghulam Rasool មេភូមិ Panjal Sheikh អាយុ 80 ឆ្នាំ ដែលស្ថិតនៅចម្ងាយតិចជាង 25 គីឡូម៉ែត្រពីច្រាំងទន្លេ Indus បាននិយាយថា ភាពមិនចេះអត់ធ្មត់នៃគ្រោះមហន្តរាយនេះពិតជាគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើល។ លោកបានប្រាប់ AFP ថា៖ «មានសំឡេងខ្លាំងមួយរំពេច ហើយយើងមិនអាចដឹងថាមានអ្វីកើតឡើងនោះទេ។
គាត់សង្ស័យថាផ្ទះតូចរបស់កូនគាត់នៅលើដីគ្រួសារនោះបានដួលរលំ។លោក Rasool បាននិយាយដោយសំដៅទៅលើកូនប្រសា និងកូនទាំងពីររបស់គាត់ថា៖ «យើងគិតថាអ្នកទាំងបួនបានស្លាប់ហើយ»។ ខណៈដែលគ្រួសារព្យាយាមទប់ទឹកកុំឱ្យឡើងលើដីរបស់ពួកគេ កូនស្រីដែលមានផ្ទៃពោះរបស់ Rasool បានចូលសម្រាលកូន។ Naheed Sheikh អាយុ 30 ឆ្នាំបាននិយាយថា “ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ ប៉ុន្តែខ្ញុំភ័យខ្លាចក្នុងការប្រាប់នរណាម្នាក់” ។ “ទីបំផុតខ្ញុំបានប្រាប់ម្តាយរបស់ខ្ញុំ” ។
ឆ្លងកាត់ភ្លៀងធ្លាក់ គ្រួសាររបស់នាងបានដឹកនាងទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យយ៉ាងលំបាកដែលកូនស្រីរបស់នាងត្រូវបានសម្រាលតាមរយៈការវះកាត់។ ទុក្ខលំបាករបស់នាងនៅតែបន្តនៅពេលនាងមកដល់ផ្ទះ។ នាងបានប្រាប់ AFP ថា “ខ្ញុំបានដេកលក់ទៅហើយនៅក្នុងបន្ទប់របស់ខ្ញុំ … នៅពេលដែលយើងមានអារម្មណ៍ថាបន្ទប់អាចដួលរលំ” ។ បន្ទប់ដែល Rasool បានសាងសង់សម្រាប់កូនប្រុសស្រីរបស់គាត់ក៏បានដួលរលំម្តងមួយៗ។
អស់សង្ឃឹមសម្រាប់ជំនួយ
Rasool បាននិយាយថា “អ្វីគ្រប់យ៉ាងត្រូវបានបំផ្លាញ។ យើងមិនអាចសូម្បីតែចម្អិនអាហារសម្រាប់ខ្លួនយើង” ។ «យើងមានការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង ហើយកំពុងរង់ចាំអ្នកណាម្នាក់មកជួយយើង»។ អ្នករស់រានមានជីវិតពីទឹកជំនន់ជាច្រើនមកពីភូមិដូចជា Panjal Sheikh បានធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីក្រុង Sukkur ដែលជាទីក្រុងធំជាងគេនៅក្បែរនោះ ដោយសង្ឃឹមទទួលបានជំនួយ។ អ្នកខ្លះអង្គុយនៅតាមផ្លូវខ្ពស់មួយក្រោមតង់ដែលច្នៃពីបន្ទះប្លាស្ទិក។
ខណៈរថយន្តយោធាពីរគ្រឿងបានឆ្លងកាត់ដឹកស្បៀងអាហារ បាវស្រូវសាលី តង់ និងឆ្នាំងដាំបាយ ហ្វូងមនុស្សបានប្រញាប់ប្រញាល់មករកពួកគេ។ អ្នកខ្លះខំឡើងតាមរថយន្តទាំងអស់សង្ឃឹម វាយតប់គ្នាដើម្បីស្វែងរកជំនួយ។ ទាហានបានស្រែកដាក់ពួកគេឲ្យបង្កើតជួរ ប៉ុន្តែមានមនុស្សតិចណាស់ដែលបានស្តាប់៕ ប្រភព៖ AFP