ថ្មីៗនេះ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនៃសកលវិទ្យាល័យ Stanford អាមេរិក បានស្រាវជ្រាវ និងទទួលបានជោគជ័យនូវ «វ៉ាក់សាំងមហារីក» នាំមកនូវអនាគតភ្លឺស្វាងដល់មនុស្សជាតិ ព្រោះយូរមកហើយដែលគេតែងខ្លាចញប់ញ័រនឹងស្រមោលមជ្ជរាជ – មហារីកជំងឺដែលពុំអាចព្យាបាលជា ។
ជោគជ័យដ៏អស្ចារ្យនេះ កុំថាឡើយចំពោះមនុស្សធម្មតា សូម្បីតែអ្នកស្រាវជ្រាវផ្ទាល់ក៏នឹកស្មានពុំដល់ដែរ បន្ទាប់ពីគេសាកល្បងវាចំពោះសត្វកណ្តុរ៖ ក្រោយការចាក់តែ១ម្ជុលប៉ុណ្ណោះ វ៉ាក់សាំងនេះបានធ្វើឲ្យកោសិកាមហារីកក្នុងរាងកាយបាត់បាត់ស្រមោលឈឹងតែម្តង! ។ ពិសេសជាងនេះទៀត គឺវាមានប្រសិទ្ធភាពព្យាបាលបានប្រភេទជំងឺមហារីកដ៏ច្រើនយ៉ាងទៀត ។
ឯកសារទាក់ទងដល់ការស្រាវជ្រាវនេះ ត្រូវបានចុះផ្សាយលើទស្សនាវដ្តី «Science Translational Medicine» ។
តាមខ្លឹមសារនៃទស្សនាវដ្តីនេះចុះផ្សាយ គឺក្រុមស្រាវជ្រាវដឹកនាំដោយសាស្ត្រាចារ្យ Ronald Levy នៃវិទ្យាសា្ថនវិជ្ជសាស្ត្រសកលវិទ្យាល័យ Stanford បានស្រាវជ្រាវបង្កើតឡើងវ៉ាក់សាំងនេះ ផ្អែកលើការគួបផ្សំសូលុយស្យុងរំញោចអង្គការការពារសរីរាង្គ២មុខ ។
ក្នុងការពិសោធន៍ជាក់ស្តែង បុគ្គលិកស្រាវជ្រាវបានបណ្តុះឲ្យមានដុំគីស Limpho មហារីក ២ កន្លែងលើរាងកាយកណ្តុរ ហើយពួកគេចាក់បញ្ចូលបរិមាណវ៉ាក់សាំងនេះតែបន្តិចទៅក្នុង «ដុំគីសមួយ» ក្នុងចំណោមដុំគីស២ ។ លទ្ធផលឲ្យឃើញថា ក្រោយការចាក់វ៉ាក់សាំងនោះ មិនថាតែដុំគីសត្រូវបានចាក់ទេ សូម្បីដុំគីសមួយទៀត (ពុំបានចាក់) ក៏រលាយបាត់ស្រមោលដែរ ។
ក្នុងការពិសោធន៍នោះ គេប្រើកណ្តុរ ៩០ ក្បាល ដើម្បីពិសោធន៍ក្រោយពេលចាក់វ៉ាក់សាំងដូចពោលខាងលើ មានកណ្តុរចំនួន ៨៧ ក្បាល បានជាសះស្បើយទាំងស្រុង អត្រាជោគជ័យគឺ ៩៧% ។ មានតែកណ្តុរ ៣ ក្បាល ប៉ុណ្ណោះ ដែល «លាប់» ឡើងវិញ ប៉ុន្តែ ក្រោយការចាក់ម្ជុលទី២ វាក៏ជាសះស្បើយដែរ ។
ប្រភេទវ៉ាក់សាំងនេះព្យាបាលបានជំងឺមហារីកច្រើនមុខ រួមទាំងប្រភេទមហារីកកើតឡើងដោយឯកឯង (តំណពូជ) ។ ពួកអ្នកស្រាវជ្រាវទទួលបានលទ្ធផលដូចគ្នា ក្នុងការពិសោធន៍ជាមួយមហារីកដោះ ពោះវៀនធំ និងស្បែក ។
ក្រៅពីនោះ ពួកគេនៅបានរកឃើញថា វ៉ាក់សាំងនេះនៅអាចបង្ការការលាប់ឡើងនៃជំងឺមហារីក អូសបន្លាយជីវិតដល់ពួកកណ្តុរ ។
ខុសប្លែកទាំងស្រុងជាមួយវិធីព្យាបាលមហារីកដទៃទៀត ប្រភេទវ៉ាក់សាំងនេះពុំតម្រូវឲ្យធ្វើតេស្តវិភាគលក្ខណៈនៃប្រព័ន្ធការពាររបស់ប្រភេទមហារីកនីមួយៗ ដើម្បីធ្វើការហ៊ុំព័ទ្ធ ហើយក៏ពុំចាំបាច់ត្រូវរំញោចដល់ប្រព័ន្ធការពារសរីរាង្គទាំងស្រុង ឬ ក៏វិនិច្ឆ័យដោយឡែកៗនូវកោសិកាការពារសរីរាង្គរបស់អ្នកជំងឺម្នាក់ៗទេ ។
ការចាក់វ៉ាក់សាំងនេះនៅលើដុំគីស ឬ កន្លែងណាមួយផ្សេងក្នុងរាងកាយ ក៏បណ្តាប្រូតេអ៊ីនដែលដូចគ្នា នឹងកោសិកានៃដុំគីសកាចសាហាវ ត្រូវបានកម្ចាត់ចោលទាំងអស់ ។ ប្រការនេះមានន័យថា បណ្តាកោសិកាមហារីក ទោះបីជ្រកជ្រៀត «លោត» ទៅដល់ផ្នែកណាក្នុងរាងកាយក៏សុទ្ធសឹងត្រូវបានកម្ចាត់ដោយវ៉ាក់សាំងនេះដែរ ។
បណ្តាបុគ្គលិកស្រាវជ្រាវឲ្យដឹងថា គេប្រើបរិមាណវ៉ាក់សាំងនេះក្នុងកំរិតដ៏តិចប៉ុណ្ណោះ តែវាបង្កនូវប្រសិទ្ធភាពយ៉ាងលឿន ពិសេសពុំងាយបង្កនូវឥទ្ធិពលបន្ទាប់បន្សំ ដូចវិធីប្រើគីមី ឬ វិទ្យុសកម្ម (Radiation) ហើយរយៈពេលព្យាបាលក៏ខ្លី តម្លៃព្យាបាលក៏ថោកគួរសម ។
កុំបារម្ភខ្លាំងពេកអំពីពេលវេលា! ព្រោះថា ក្នុងចំណោមឱសថ២ ដែលបង្កើតជាវ៉ាក់សាំងនេះ មានឱសថមួយត្រូវបានអជ្ញាធរអាមេរិក អនុញ្ញាតឲ្យប្រើប្រាស់ចំពោះមនុស្សរួចហើយ រីឯមួយប្រភេទទៀត គឺកំពុងធ្វើការសាកល្បងលើ «មនុស្ស» គ្រាន់តែទិសដៅវាសំរាប់ព្យាបាលជំងឺផ្សេងពុំមានទាក់ទងដល់វ៉ាក់សាំងព្យាបាលមហារីកទេ ។
ឥឡូវការស្រាវជ្រាវវា់ក់សាំងព្យាបាលមហារីក កំពុងស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលពិសោធន៍លើមនុស្ស ។ នៅពេលសរុបលទ្ធផលវានឹងបង្ហាញថា នេះជាវ៉ាក់សាំងប្រវត្តិសាស្ត្រ ក្នុងដំណើរប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺដែលឆក់យកជីវិតមនុស្សរាល់ថ្ងៃ ហើយមនុស្សបានត្រឹមសម្លឹងមើល… ដោយពុំអាចតបតបានក្នុងរយៈពេលដ៏វែងអន្លាយកន្លងមក ៕ បូព៌ា