គ្រប់ការចរចាទាំងអស់ ហុចផលសំខាន់ខ្លាំងណាស់ចំពោះជីវិតរបស់យើង មិនថាតែការចរចាពិភាក្សារឿងការងារ រឿងធុរកិច្ច រឿងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន ឬការដាក់ស្នើគម្រោងអ្វីមួយក៏ដោយ តែរឿងមួយដែលមនុស្សជាច្រើន ច្រើនតែធ្វើខុសឆ្គង គឺការនាំយកនូវអ្វី ដែលមិនគួរនាំយកមកប្រើក្នុងការចរចា ដោយខ្លួនឯងមិនបានដឹងខ្លួន។ រឿងទាំងនោះ មាន ៣យ៉ាងសំខាន់ដូចតទៅ…
១-ត្រូវតែឈ្នះ ឬសម្រេចឱ្យបាន
ប្រាកដណាស់ថា ទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែមានគោលដៅ ដែលខ្លួនចង់បាន នៅក្នុងការចរចាណាមួយម្ដងៗ តែកំហុសឆ្គង១ ក្នុងចំណោមកំហុសឆ្គងទាំងនោះ គឺអារម្មណ៍ដែលគិតតែពីចង់យកឈ្នះ និងចង់សម្រេចការងារនោះឱ្យបានតែម្យ៉ាងគត់។ បិទឃាំង រារាំងឱកាសចរចារបស់ភាគីម្ខាងទៀត មិនសម្លឹងមើលទិដ្ឋភាពរួម មានតែអារម្មណ៍ចង់សម្រេចបានជោគជ័យ។ ការមានអារម្មណ៍បែបនេះ ច្រើនតែនឹងធ្វើឱ្យកើតមានផែនការ ដែលនឹងប្រើដើម្បីជំទាស់ ឬប្រឆាំងនឹងការធ្វើការងាររួមគ្នារបស់គ្រប់ភាគី និងច្រើនតែយកផលប្រយោជន៍របស់ខ្លួនឯងធ្វើជាគោល។
២-អគតិ
ពេលខ្លះ ការដែលត្រូវជជែកពិភាក្សាជាមួយមនុស្សដែលខ្លួនមិនចូលចិត្ត ក៏មិនអាចបដិសេធបានឡើយថា យើងអាចនឹងមានភាពអគតិជាមួយនឹងមនុស្សម្នាក់នោះ ព្រោះភាពអគតិ ក៏ធ្វើឱ្យកើតមានផលអាក្រក់នៅក្នុងការចរចាបានដែរ ដូចជា អគតិដែលមិនមើលពីគុណតម្លៃរបស់ភាគីម្ខាងទៀត ធ្វើឱ្យគិតតែពីខំព្យាយាមរារាំង ខាឃាំង ជំទាស់គ្រប់វិធី។ អគតិក្នុងការធ្វើព្រងើយចំពោះភាគីម្ខាងទៀត មិនចាប់អារម្មណ៍ ឬយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់ពីអ្វីដែលភាគីម្ខាងទៀតបាននិយាយ ជាដើម។
៣-ខ្វះភាពស្មោះត្រង់
ភាពស្មោះត្រង់ គឺជារឿងដែលល្អសម្រាប់គ្រប់យ៉ាង មិនថាតែក្នុងរឿងធុរកិច្ច ឬសម្ព័ន្ធភាពណាមួយឡើយ។ ការដែលខ្វះភាពស្មោះត្រង់ ច្រើនតែធ្វើឱ្យកើតមានផលមិនល្អច្រើនណាស់។ ពេលខ្លះគេអាចសង្កេតឃើញតាំងពីពេលចាប់ផ្ដើមពិភាក្សាគ្នា ហើយបើសិនជាភាគីម្ខាងទៀត គេចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ដឹងផងនោះ វាធ្វើឱ្យមានឱកាសតិចតួចណាស់ ក្នុងការបានចរចាគ្នាបន្ត។
ការចរចាលើរឿងអ្វីមួយ គួរតែមានភាពស្មោះត្រង់ ប្រកាន់យកផលប្រយោជន៍ដែលគ្រប់ភាគី “អូខេ” កុំប្រកាន់យកភាពអគតិ ឬមានភាពអាត្មានិយមខ្លាំងជ្រុលពេក និងអ្វីដែលសំខាន់ គួររៀបផែនការ និងរិះគិតឱ្យបានល្អិតល្អន់គ្រប់ពេល មុនមានការចរចាកើតឡើង៕
