តើលោកអ្នកមានធ្លាប់ចំអន់មិត្តភក្តិ ដែលមានរូបរាងស្គមៗ តែញ៉ាំច្រើន ថា “មកពីកើតព្រូនច្រើន” រួចហើយដេញគេឱ្យទៅទម្លាក់ព្រូនចេញខ្លះដែរទេ? ឬមួយក៏លោកអ្នកខ្លួនឯង ដែលអាចត្រូវមិត្តភក្តិប្រាប់មកវិញបែបនោះ?។ ការពិតទៅ រឿងការញ៉ាំច្រើន តែមិនធាត់នេះ វាអាស្រ័យលើការដុតបំផ្លាញថាមពលរបស់រាងកាយរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ មិនមែនដោយសាររឿងព្រូនតែម្យ៉ាងនោះទេ តែបើនិយាយអំពីការទម្លាក់ព្រូនវិញ តើលោកអ្នក ស្ថិតនៅក្នុងក្រុមមនុស្ស ដែលគួរទម្លាក់ព្រូនចេញខ្លះដែរទេ? និងតើត្រូវទម្លាក់ញឹកញាប់ប៉ុនណា?
អីលូវយើង នាំគ្នាមកដឹងអំពីរឿងនេះ តាមរយៈព័ត៌មានពីគ្រូពេទ្យជំនាញទាំងអស់គ្នាវិញ ប្រសើរជាង…
តើការទម្លាក់ព្រូន ១ឆ្នាំ ១ដង ចាំបាច់ឬទេ?
ជាសំណួរដែលមានអ្នកសួរគ្នាញឹកញាប់ណាស់ថា តើវាចាំបាច់ឬទេ ដែលយើងត្រូវទម្លាក់ព្រូន ១ឆ្នាំ ១ដង?
១.ការណែនាំរបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក បានបញ្ជាក់ថា នៅក្នុងទីកន្លែងដែលមានការឆ្លងរាលដាលរបស់សត្វព្រូន ចូលមកក្នុងខ្លួនមនុស្សតាមរយៈដីកខ្វក់ យើងគួរទម្លាក់ព្រូនក្នុង ១ឆ្នាំ ១ដង តែបើសិនជានៅក្នុងទីកន្លែង ដែលមានភាពសម្បូររបស់សត្វចង្រៃនេះក្នុងកម្រិត ២០-៥០% គួរធ្វើការទម្លាក់ព្រូនចេញ ២ដងក្នុង ១ឆ្នាំ។
ព្រូនដែលចម្លងតាមរយៈដីកខ្វក់ មានដូចជា ព្រូនតម្ពក់ អៀន ព្រូនតេនញ៉ា និងព្រូនជន្លេន។
២.ការចូលចិត្តញ៉ាំអាហារមិនឆ្អិន ឬឆៅញឹកញាប់ តើត្រូវទិញថ្នាំទម្លាក់ព្រូន មកញ៉ាំ ១ឆ្នាំ ១ដង ដែរឬទេ?
អ្នកខ្លះចូលចិត្តញ៉ាំសាច់សត្វឆៅៗ ហើយភ័យខ្លាចកើតព្រូននៅក្នុងថ្លើម នៅក្នុងបំពង់ទឹកប្រមាត់ នៅក្នុងពោះវៀន នៅក្នុងសាច់ដុំ តែងតែសួរថា តើត្រូវទៅទិញថ្នាំទម្លាក់ព្រូនពីឱសថស្ថានមកញ៉ាំ ១ឆ្នាំ ១ដង ល្អដែរទេ?
មុននឹងឆ្លើយនឹងសំណួរនេះ យើងត្រូវសួរទៅវិញថា តើទិញថ្នាំអី? និងញ៉ាំប៉ុន្មានថ្ងៃ? ហើយធ្វើម៉េចនឹងដឹងថា ធ្លាក់ព្រូន ឬមិនធ្លាក់?
ចម្លើយគឺ បើជាព្រូនខ្លួនមូលនៅក្នុងប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ពេលព្យាបាលមិនគ្រប់ចំនួន វានឹងមិនធ្លាក់ទេ តែបើចំនួនព្រូននៅក្នុងពោះវៀន មានមិនច្រើនប៉ុន្មាន ក៏មិនបង្កជាជំងឺអ្វីធ្ងន់ធ្ងរដែរ តែបើមានព្រូននៅក្នុងអវយវៈផ្សេងទៀត ដូចជាព្រូននៅក្នុងថ្លើម ពេលព្យាបាលមិនបាត់ វានឹងមានផលប៉ះពាល់ក្នុងរយៈពេលវែង ដែលបើមិនពិនិត្យលាមកទេ គឺពិបាកនឹងប្រាប់ណាស់ថា តើជាហើយឬនៅ?។
ដូច្នេះ បើចង់លេបថ្នាំទម្លាក់ព្រូន ឬចង់ព្យាបាលអាការដែលបណ្ដាលពីសត្វព្រូននេះ យើងគួរតែទៅជួបលោកគ្រូពេទ្យ ពិភាក្សាគ្នាជាមុន ទើបប្រសើរជាង…៕
វិធីដែលល្អ ឡារ៉ែន ចង់ណែនាំថា ត្រូវកាត់បន្ថយភាពប្រថុយប្រថានក្នុងការកើតព្រូនដោយការចៀសពីការញ៉ាំអាហារស្ទើរឆៅស្ទើរឆ្អិន និងជ្រើសរើសវត្ថុធាតុដើមក្នុងការផ្សំ និងចម្អិនអាហារដែលស្អាត មានគុណភាព មានអនាម័យ និងពាក់ស្បែកជើងជាប់ជានិច្ចពេលដើរនៅលើដីដែលកខ្វក់៕
