ថ្ងៃមួយក្នុងឆ្នាំ ១៩៨០ បុរសចំណាស់ម្នាក់ឈ្មោះ Duong មកពី Binh Lo ប្រទេសចិន បានឡើងភ្នំទៅកាប់អុសដូចធម្មតា។ យ៉ាងណាមិញ ដោយសារតែអាកាសធាតុនៅថ្ងៃនោះក្តៅពេក បុរសចំណាស់ម្នាក់នេះក៏សម្រេចចិត្ត ចូលទៅក្នុងរូងភ្នំតូចមួយដែលនៅក្បែរនោះ ដើម្បីសម្រាក។
នៅក្នុងរូងភ្នំងងឹត លោក ឌួង ក្រឡេកមើលជុំវិញ ស្រាប់តែឃើញពន្លឺចាំងផ្លេកៗ នៅចុងរូងភ្នំ។ ដោយចង់ដឹងចង់ឃើញ បុរសចំណាស់រូបនេះក៏បានចូលទៅជិត ហើយភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង នៅពេលបានរកឃើញដុំមាសដែលមានសិលាចារឹកចម្លែក លាក់នៅពីក្រោយថ្ម និងបានចាប់ផ្ដើមសង្ស័យថា តើនរណាលាក់មាសដ៏ច្រើនក្នុងល្អាងបែបនេះ។
នៅពេលដែលបានជួបនឹងទ្រព្យសម្បត្តិដ៏ច្រើនបែបនេះ បុរសចំណាស់ម្នាក់នេះដែលមិនធ្លាប់ជាអ្នកមាន បានព្រួយចិត្តជាខ្លាំង និងនាំយកមាសទាំងអស់មកផ្ទះភ្លាមៗ។ តែទោះជាយ៉ាងណា ភាពរីករាយរបស់លោក ដួង បានធ្វើឲ្យស្រងាកចិត្តភ្លាមៗ នៅពេលដែលកូនប្រុសរបស់គាត់សង្ស័យថា មាសដែលគាត់បានរកឃើញអាចជាក្លែងក្លាយ ឬជាលង្ហិន។ បន្ទាប់ពីសួរនាំយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ពីព័ត៌មានអំពីមាស កូនប្រុសបានណែនាំឲ្យឪពុក នាំយកទៅហាងមាស ដើម្បីត្រួតពិនិត្យជាបណ្តោះអាសន្ន។
ក្រោយពីពិនិត្យរួច ម្ចាស់ហាងមាសបានបញ្ជាក់យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ទៅកាន់លោកទាំង២នាក់ថា វាជាដុំមាសពិត។ ដោយសារតែដុំមាសមានសិលាចារឹកពិសេស ម្ចាស់ហាងមាសមានការចង់ដឹង ក៏បានសួរថា «តើអ្នកទាំងពីរបានវាពីណា?»។
ឮដូច្នេះ ទឹកមុខរបស់លោក ឌួង បានបង្ហាញពីការព្រួយបារម្ភ ហើយគាត់បានឆ្លើយថា «ដុំមាសនេះបានបន្សល់ទុកពីដូនតាខ្ញុំ» រួចក៏ចាកចេញទៅយ៉ាងលឿន។ បន្ទាប់ពីបានឮចម្លើយរបស់បុរសចំណាស់ ម្ចាស់ហាងមាសមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងពេកទេ ព្រោះមិនមែនជារឿងចម្លែកទេ ដែលកំណប់របស់ដូនតា ត្រូវបានបន្សល់ទុកពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់។
ផ្អើលពេញមួយយប់ កូនប្រុសរបស់លោក ឌួង ដែលមានការព្រួយបារម្ភ បានប្រាប់ឪពុកឲ្យប្រគល់ដុំមាសទាំងនោះ ជូនរដ្ឋ។ ទោះជាយ៉ាងណា លោក ឌួង មិនបានយកចិត្តទុកដាក់នឹងការណែនាំរបស់កូនប្រុសនោះទេ ហើយក៏រៀបគម្រោង “ដូរមាសជាប្រាក់” យ៉ាងឆាប់រហ័ស ដើម្បីជៀសវាងការយល់សប្តិដ៏វែងឆ្ងាយ។
បន្ទាប់គិតរួច បុរសចំណាស់ម្នាក់នេះ និងកូនប្រុស ក៏បាននាំមាសខ្លះទៅធនាគារក្នុងស្រុក ដើម្បីដូរយកលុយ។ តែមិនយូរប៉ុន្មាន ក្រោយមកដល់ធនាគារ ឪពុកកូនទាំងពីរនាក់ ក៏ត្រូវបាននាំទៅកាន់ប៉ុស្តិ៍ប៉ូលិស។
យោងតាម Sohu ខណៈពេលដែលកំពុងធ្វើប្រតិបត្តិការ បុគ្គលិកធនាគារបានកត់សម្គាល់ឃើញដុំមាសមិនធម្មតា និងអាកប្បកិរិយាគួរឱ្យសង្ស័យរបស់លោក ឌួង និងកូនប្រុសរបស់គាត់ ដូច្នេះពួកគេក៏សម្រេចចិត្តទូរស័ព្ទទៅប៉ូលិស។ ទន្ទឹមនឹងនោះ អ្នកជំនាញមួយចំនួនក៏ត្រូវបានអញ្ជើញឱ្យមកវាយតម្លៃចំនួនមាសដែលបានរកឃើញផងដែរ។ ទីបំផុត ពួកគេបានសន្និដ្ឋានថា មាសខាងលើមានប្រភពមកពីរាជវង្ស «ថាង» ក្នុងប្រទេសចិន ហើយបានប្រគល់វាទៅឱ្យរដ្ឋបាលបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ចិន។
យោងតាមមាត្រា ៦៤ នៃច្បាប់របស់ប្រទេសចិន ស្តីពីការការពារវត្ថុបុរាណវប្បធម៌ ជនណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើ “ជួញដូរ” វត្ថុបុរាណវប្បធម៌ជាតិ ដើម្បីរកប្រាក់ចំណេញ ការចែកចាយឯកជន ឬការកាន់កាប់ដោយខុសច្បាប់នូវវត្ថុបុរាណវប្បធម៌របស់រដ្ឋ នឹងត្រូវកាត់ទោសឱ្យទទួលខុសត្រូវព្រហ្មទណ្ឌ។
តែដោយចាត់ទុកថា ការដោះដូរមាសជាប្រាក់ ពីសំណាក់បុរសជាឪពុក និងកូនទាំងពីរ ព្រោះតែភាពល្ងង់ខ្លៅ ទើបសមត្ថកិច្ចបានត្រឹមតែរិះគន់ និងព្រមានថា បើនៅតែបន្តប្រព្រឹត្តបទល្មើសដោយចេតនានេះទៀត នឹងត្រូវទទួលទោសទណ្ឌតាមច្បាប់មិនអាចលើកលែងបានឡើយ។
គេអាចមើលឃើញថា ដោយសារតែភាពល្ងង់ខ្លៅ និងការលោភលន់នោះ លោក ឌួង និងកូនប្រុស បានរុញខ្លួនទៅលើផ្លូវខុស ហើយនេះក៏ជាមេរៀនព្រមានមួយសម្រាប់អ្នកដទៃទៀតផងដែរ។ សូមបញ្ជាក់ថា វត្ថុបុរាណវប្បធម៌ដែលបន្សល់ទុកនៅលើទឹកដីចិន គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់រដ្ឋចិន ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នករកឃើញដោយចៃដន្យ អ្នកគួរតែស្ម័គ្រចិត្តប្រគល់វាទៅអាជ្ញាធរដើម្បីការពារ និងអភិរក្ស ជៀសវាងការលោភលន់ ព្រោះអ្នកទំនងជានឹងត្រូវទទួលបានរង្វាន់លើកទឹកចិត្តដ៏ច្រើន សម្រាប់សកម្មភាពស្មោះត្រង់របស់អ្នក៕ រក្សាសិទ្ធិដោយ៖ លឹម ហុង
