ជាការពិត យើងបានស្គាល់ពីភាពតំណាងនៃការរៀបអភិសេកព្រះនាងលក្ម្សី ឬលក្ម្សីភិសេក តាមរូបចម្លាក់មួយចំនួន ហើយយើងក៏អាចមើលចម្លាក់នេះ ដែលគេបានឆ្លាក់នៅលើប្រាសាទបន្ទាយស្រីនា ស.វទី១០ ដែរ ដោយសារតែចម្លាក់នេះត្រូវបានខ្មែរចាត់ទុកថា ជាប្រផ្នូលនៃសិរីមង្គល ។
ប៉ុន្តែគ្មានអ្វីបញ្ជាក់ថា ខ្មែរបានស្គាល់រឿងនេះនាសម័យមុនៗសោះ ពោលគឺសម័យបុរេអង្គរ ព្រោះយើងពុំបានឃើញចម្លាក់ ឬ សិលាចារឹក ពិពណ៌នាឡើយ ។ អាចថារហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ ពុំទាន់មានកំណាយសំខាន់ៗណាមួយ នៅតាមស្ថានីយ៍ដើម្បីស្វែងយល់អំពី វប្បធម៌បុរេអង្គរ ទើបយើងពុំអាចអះអាងបាន។ ចំណុចអវិជ្ជមាននេះធ្វើឲ្យយើងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពមួយមិនប្រាកដប្រជា ដោយគ្មានទិន្នន័យច្បាស់លាស់ ។
តែយោងតាមការរកឃើញនៅអង្គរបុរី យើងយល់ថា ដូនតាខ្មែរបានស្គាល់រឿងលក្ម្សីអភិសេក តាំងពីដើមសម័យ ប្រវត្តិសាស្ត្រម្ល៉េះ ដែលរឿងនេះបានហូរចូលពីឥណ្ឌា ។ យើងជឿជាក់ថា ប្រវត្តិនៃពិធីអភិសេកព្រះនាងលក្ម្សី ត្រូវបានជនជាតិខ្មែរស្គាល់រួចស្រេចទៅហើយ តាំងតែពីសម័យនគរភ្នំមក ថ្វីត្បិតតែគ្មានការចុះកាលបរិច្ឆេទច្បាស់លាស់ក្តី ហើយថែមទាំងបានឆ្លាក់រំលេចជាក្បាច់នៅលើហោជាងប្រាសាទ ឬវត្តអារាម ដើម្បីទុកជាទីសក្ការ:បូជាទៀតផង ៕ (ម.ត្រាណេ)
