Saturday, April 19, 2025

ទំនាក់ទំនង : 0716140005

Address : #16 (Borey New World) St. 6A sk . Phnom Penh Thmey kh. Sen Sok ct., Phnom Penh 120913 Office: +85523232725 Tel: 017 93 61 91

ស្រ្តីអ្នកសង្គ្រោះម្នាក់និយាយរឿងព្រឺព្រួច នៅក្បែរអគារដួ.លរ.លំ ខណៈសំឡេងអាថ៌កំបាំងសុំជំនួយ និយាយថាចង់ទៅផ្ទះ

កាលពីថ្ងៃទី១១ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២៥ សារព័ត៌មាន Daily News បានរាយការណ៍ថា អ្នកស្រី Apichada Thum Pradit ឬ Aom មន្ត្រីនៃមូលនិធិ Ruamkatanyu បានចេញមកប្រាប់រឿងរ៉ាវដ៏ព្រឺព្រួច ដែលនាងបានជួបប្រទះក្នុងពេលបំពេញភារកិច្ចជួយអ្នកបាត់ខ្លួន បន្ទាប់ពីការិយាល័យសវនកម្មបានដួលរលំ ក្នុងគ្រោះរញ្ជួយដី។

អ្នកស្រី Apichada ​បាន​បញ្ជាក់​ថា នៅចំណុចមួយ ខណៈពេលដែលនាងកំពុងដេកនៅក្នុងតង់ ក្រុមជួយសង្គ្រោះបានហៅនាងឱ្យមកជួយ ដោយសារតែពួកគេបានរកឃើញសាកសពមនុស្សពីរនាក់នៅខាងក្នុង ហើយមិនអាចយកចេញមកក្រៅបាន។ ទោះជាយ៉ាងណា ក្រុមសង្គ្រោះនៅខាងក្នុងបានប្រាប់នាងឱ្យរង់ចាំនៅខាងក្រៅ ទើបនាងត្រឡប់ទៅដេកក្នុងតង់ពេទ្យវិញ។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចដើរកាត់ផ្នែកម្ខាងនៃតង់បានទេ ហើយនៅខាងក្រោយ គឺជាអគារដួលរលំ ដែលគ្មាននរណាម្នាក់អាចចេញចូលបានឡើយ។

លុះដល់ម៉ោង១ ម៉ោង២ ទៀបភ្លឺ គឺប្រហែល១០នាទីក្រោយមក ខណៈពេលដែលនាងអស់កម្លាំង និងងងុយដេក នាងមានអារម្មណ៍ដូចជាបើកភ្នែកធំៗ ហើយនាងឃើញមិត្តរបស់នាងកំពុងអង្គុយលេងទូរស័ព្ទ។ រំពេច​នោះ សំឡេង​ស្ត្រី​ម្នាក់​បាន​បន្លឺ​ឡើង​ថា៖ «បងស្រី សូយក​ខ្ញុំ​ទៅ​ផ្ទះផង ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះណាស់!» ។

អ្នកស្រីបន្តថា «ពេល​នោះ ខ្ញុំ​ហាក់​ងងុយ​គេង ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​បាន​ឆ្លើយ​ថា ដឹង​ហើយ ប៉ុន្តែ​តើ​ខ្ញុំ​អាច​សម្រាក​មុន​បាន​ទេ? ខ្ញុំ​នឹង​យក​អ្នក​ត្រឡប់​មក​វិញ ខ្ញុំ​ប្រាកដ​ជា​នឹង​យក​អ្នក​មក​វិញ រួមទាំង​អ្នក​ទាំង​អស់​គ្នាផងដែរ»។

អ្នកស្រី Apichada បានឲ្យដឹងគួរឲ្យព្រឺសម្បុរទៀតថា ខណៈសំឡេង​និយាយ​ដដែលៗ សុំ​យក​ទៅ​ផ្ទះ ក៏មានសំឡេងមនុស្សនិយាយ និងដើរជុំវិញខ្ញុំផងដែរ។ ក្នុង​ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​សួរ​ថា “តើ​អ្នក​ឈ្មោះ​អ្វី?” ស្ត្រី​នោះ​ឆ្លើយ​ថា ខ្ញុំ​ឈ្មោះ សោម ។

ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី អ្នកស្រី Apichada មិនប្រាកដថាឈ្មោះសោម ពិតមែនឬអត់នោះទេ ប៉ុន្តែនាងនៅតែបានឆ្លើយថា “ខ្ញុំពិតជានឹងយកអ្នកមកវិញ កុំបារម្ភ ខ្ញុំនឹងយកអ្នកទាំងអស់មកវិញ។ ប៉ុន្តែពេលនេះខ្ញុំហត់ខ្លាំងហើយ តើខ្ញុំអាចគេងមុនបានទេ?»។

ពេលនោះ អ្នកស្រី Apichada នៅតែមានអារម្មណ៍ដូចជាមាននរណាម្នាក់ដើរជុំវិញតង់ រហូតទាល់តែនាងគេងមិនលក់។ ពេល​នោះ​នាង​មិន​បាន​គិត​អ្វី​ទេ ប៉ុន្តែ​នាង​មិន​អាច​ធ្វើ​ចលនា​បាន​ឡើយ។ វាដូចជាភ្នែករបស់នាងបើកចំហ។ នាង​នៅតែ​ឃើញ​មិត្តភ័ក្តិ​កំពុង​លេង​ទូរស័ព្ទ ប៉ុន្តែ​អ្នក​នៅ​ក្បែរ​នោះ​ដេកលក់​អស់ហើយ។ ទោះជាយ៉ាងណា ​ពេល​ភ្ញាក់​ពី​ព្រលឹម នាង​មិន​ប្រាប់​អ្នក​ណា​អំពី​រឿង​នេះ​ទេ។

នាងគិតថា វាជាជំនឿផ្ទាល់ខ្លួន។ អ្នក​ខ្លះ​ប្រហែល​ជា​គិត​ថា ​នាង​គិត​ច្រើន​ពេក ព្រោះ​នាង​ចង់​ជួយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​ផ្ទះ។ ប៉ុន្តែនាងមិនចង់ឱ្យមនុស្សគិតថានាងកំពុងស្រមៃនោះទេ។ តែយ៉ាងណា ក៏មានមនុស្សផ្សេងទៀត ដែលមានបទពិសោធន៍គួរឱ្យខ្លាចដូចគ្នាដែរ ដូចជាឃើញសាកសពពាក់កណ្តាល ជិះម៉ូតូ ហើយសួរនៅកន្លែងកើតហេតុ តើពួកគេកំពុងធ្វើអ្វីនៅទីនោះ!!៕